| Oficjalne imię i nazwisko |
Rekombinowany ludzki czynnik wzrostu fibroblastów 12 (rHuFGF-12) |
| Sekwencja |
 |
| Sekwencja aminokwasów |
|
| Synonimy |
|
| Numer dostępowy |
|
| Identyfikator genu |
|
| Podsumowanie |
Czynnik wzrostu fibroblastów-12 jest członkiem nadrodziny cząsteczek FGF zawierającej co najmniej 22 członków. Ludzki FGF-12 jest syntetyzowany jako białko 243 aminokwasów. Brakuje w nim typowej sekwencji sygnałowej i jest uważane za białko cytoplazmatyczne. Posiada jednak N-końcowy dwuczęściowy sygnał lokalizacji jądrowej (NLS) przy aa 11-18 i 28-38. Białko 243 aa ma co najmniej jedną alternatywną formę składania, która ma długość 181 aa. Nazywa się to FGF-12B. Splicing naprzemienny usuwa 66 aminokwasów końca N w FGF-12 i zastępuje je czterema aminokwasami w FGF-12B. To podstawienie usuwa NLS z formy skróconej. Badania nad formą skróconą (12B) pokazują, że nie może ona wiązać żadnego z powszechnych receptorów FGF. Jest to zgodne z jego lokalizacją cytoplazmatyczną. Może jednak wiązać się z IB2 (mózg wysepek 2), komórkową kinazą szkieletową i kanałami sodowymi bramkowanymi napięciem, co sugeruje, że FGF-12B odgrywa ważną rolę w wewnątrzkomórkowej sygnalizacji i wymianie jonowej. Mysi i ludzki FGF-12B różnią się tylko jednym aminokwasem. |
| Źródło |
Escherichia coli. |
| Waga molekularna |
|
| Aktywność biologiczna |
Aktywność biologiczną określono na podstawie zdolności wiązania w funkcjonalnym teście ELISA. Unieruchomiona chimera rHuFGF R4/Fc w stężeniu 5 µg/ml (100 µl/studzienkę) może wiązać rHuFGF-12 z liniowym zakresem 1.6-100 ng/ml. |
| Wygląd |
Sterylny filtrowany biały liofilizowany (liofilizowany) proszek. |
| Sformułowanie |
Liofilizowany z przefiltrowanego przez filtr 0.2 µm stężonego roztworu w PBS, pH 7.4, z 1 mM DTT. |
| Endotoksyna |
Mniej niż 0.1 EU/ug rHuFGF-12, jak określono metodą LAL. |
| Rekonstytucja |
Zalecamy krótkie odwirowanie fiolki przed otwarciem w celu sprowadzenia zawartości na dno. Rozpuścić w sterylnej wodzie destylowanej lub wodnym buforze zawierającym 0.1% BSA do stężenia 0.1-1.0 mg/ml. Roztwory podstawowe należy podzielić na porcje robocze i przechowywać w temperaturze ≤ -20°C. Dalsze rozcieńczenia należy wykonać w odpowiednich zbuforowanych roztworach. |
| Stabilność i przechowywanie |
Użyj ręcznej zamrażarki do rozmrażania i unikaj powtarzających się cykli zamrażania-rozmrażania.- 12 miesięcy od daty otrzymania, od -20 do -70 °C, jak dostarczono.- 1 miesiąc, 2 do 8 °C w sterylnych warunkach po rekonstytucji.- 3 miesiące, -20 do -70 °C w sterylnych warunkach po rekonstytucji. |
| Referencje |
|
| STRONA SDS |
 |
| Karta charakterystyki (SDS) Pobierz |
Kliknij, aby pobrać |
| Karta danych technicznych (TDS) Pobierz |
Kliknij, aby pobrać |
